Mijn pa kon niet koken. Nou ja, welgeteld één gerecht kon hij bereiden als geen ander. Brokjes. Een feestmaal voor mij en mijn vier broers. Oud brood en veel zout, opbakken in een pan zonder boter. (Let op: tijdig van het vuur halen!)
Geleerd als dwangarbeider in een Duits werkkamp ergens in de jaren veertig. Over brokjes kon Paul Overdiek (1923-1978) in geuren en kleuren vertellen. Verder sprak hij amper over de oorlog. Hooguit wat flarden over kameraadschap in heftige tijden en een paar dagen eenzame opsluiting in een bunker. Meer niet. Het trauma bleef zijn werk doen. We vroegen er om die reden ook niet naar. Geen heroïsche verhalen, brokjes brachten ons het dichtst bij zijn oorlogstijd.
Zojuist gooide ik drie sneetjes brood in blokjes in de pan. Een feestelijk snackje tussendoor op deze vijfde mei. Meer over brokjes en mijn vader in deze video, onderdeel van een CODA-serie verhalen van schrijvers over vrijheid.
Tim.Overdiek@gmail.com / 06 23 27 55 34